fjale te urta

                                                            
                                                        

buken e sotme mos e len per neser

Koha eshte ajo qe mbyll cdo plage.

Kush rron vetem me shprese, vdes i deshperuar.

Pune shume, e fjale pak. 

kush i ben varrin shoku , bie dhe vet brenda

kuriozitete

I burgosuri pyet rojen se nga eshte dalja

Policia në New York është vënë në kërkim të një krimineli i cili ka ikur nga gjykata në një mënyrë shumë civilizuese. E ka pyetur rojën se ku është dalja dhe ai me mirësjellje i ka treguar rrugën deri aty.

Ronald Tackman pjesën më të madhe të jetës së tij e ka kaluar nëpër burgje dhe disa herë ka tentuar të ikë, e në gjykimin e tij në Manhattan më në fund i ka dal nafaka. Pasi që është sjellë nga burgu i cili gjendet në Rikers Island për t’u paraqitur para gjykatës supreme të mërkurën, i burgosuri duke pritur terminin e tij ka ikur nga qelia e katit të 12, është lëshuar deri tek gjykatorja dhe ka pyetur rojën se ku ishte dalja.

Tackman ka trokitur në derë, e roja e ka hapur atë dhe e ka pyetur: “Zotëri avokat, çfarë po bëni këtu”?, me gjasë i hutuar për shkak të veshjes serioze dhe kravatës të cilën i burgosuri po bartte. Më pas e ka përcjellë deri tek dalja.

Kamerat e sigurimit kanë incizuar Tackmanin se si lirshëm po dilte nga ndërtesa e Gjykatës Supreme, pranë rojeve të shumta. Zëdhënësi i administratës së gjykatës ka mbrojtur rojën baksuze duke thënë se i burgosuri po bartte veshje serioze, e i cili nuk kishte as pranga e as nuk ishte nën përcjellje të policisë.

Miley

“Nëse ka një mesazh që dua të transmetoj, është ai se ëndrrat mund të realizohen. Nuk do ta gjeni kurrë veten, nëse të paktën nuk tentoni të ndiqni ëndrrën tuaj”. Këto janë fjalët e asaj që duke kënduar dhe vallëzuar është bërë emblema e historisë së adoleshentëve të çdo vendi, Hanah Montanës interpretuar nga Miley Cyrus. Seritë televizive me të njëjtin emër të transmetuara në “Disney Channel” e shohin si protagonisten që ka pushtuar plot 164 milionë spektatorë nga tetë vjeç e lart. Biografia e saj, “Rruga ime”, është shndërruar menjëherë në një bestseller me 30 milionë kopje të shitura. Me tri albume të nxjerra në treg, ka fituar 30 disqe të arta dhe prej platini. Filmi i saj është në të gjitha kinematë e botës. Si ka mundësi? Cila është formula e suksesit që e ka bërë të kalojë edhe “motrat” më të mëdha si Britni Spirs, Lindsej Lohan, apo Avril Lavinj. Me plot gojën mund të themi se Miley ka bërë të ëndërrojnë bashkëmoshatarët e saj kudo. Tani ajo është bërë figura me të cilën identifikohen. “Hanah është njëra prej tyre. Studion, dashurohet, kërkon rrugën e saj, ndërton identitetin e saj. Ja përse është kaq e thjeshtë të identifikohen me të”, shpjegojnë psikologët që po studiojnë këtë fenomen që ka prekur të rinjtë deri në moshën 16 vjeç. Gishtat e lyer me ngjyra të ndezura, rimel të theksuar, rripa në duar, Ipod në vesh, dëshirë për të kënduar dhe kërcyer. Gjithçka brenda normës, pa e tejkaluar kufirin. Hanah/Miley u mëson bashkëmoshatarëve të saj se talenti ka më shumë rëndësi se bukuria dhe shpërndan modele shumë pozitive mbi familjen, besimin, dashurinë. Jo rastësisht “Time” e ka përfshirë në 100 personat më me influencë në botë. “Kjo vajzë është ikonë e një brezi për stilin e jetës dhe konsumit: ajo e ‘expo teens”, ku expo ka kuptimin e fjalëve eksplorim dhe ekspozim”, vazhdojnë më tej psikologët. “Janë të rinjtë e sotëm që kanë mundësi të eksplorojnë një botë të madhe, e bërë më e prekshme nga teknologjia dhe në të njëjtën kohë mundësitë për t‘u dukur nga një seri e pafundme platformash të reja”. Një brez që nuk bazohet vetëm tek imazhi, një brez që ka si objektiv famën, edhe pse çuditërisht nuk e kërkojnë me ngulm.

Shakira ft. Freshlyground - Waka Waka (This Time for Africa) (The Offici...

..Planetet..

Te gjithe planetet zene ne Zodiak pozicione te caktuara, te rregulluara nga shpejtesite e ndryshme te orbitave te tyre. Ata ndikojne drejtperdrejt ne jeten tone, ne harmonine familjare dhe ne te gjitha veprimet qe bejme. Nje planet qe qendron i palevizshem eshte Dielli. Te tjeret: Hena, Merkuri, Venera, Marsi, Jupiteri, Saturni, Urani, Neptuni e Plutoni, krijojne pozicione dhe lidhje me kalimin e kohes. edo planet ushtron influencen e tij mbi nje grup fenomenesh, perveese mbi nje sektor te percaktuar te sjelljes se njeriut. Sipas pozicionit ne te cilin ndodhet planeti, kjo influence do te marre karakteristika te ndryshme, te nevojshme per ta inkuadruar personalitetin e nje individi, duke i dhene arsyet e sjelljes se tij dhe duke na ofruar te dhena mbi te ardhmen e tij. Karakteri, por edhe momentet e ndryshme te evolucionit te nje jete, jane te dhena te marra nga nderlidhja e shenjave dhe e planeteve.

Dielli



Dielli personalizon esencen e njeriut, personalitetin e tij. Ai po ashtu perfaqeson unin aktiv dhe treguesin bazilar te sjelljes se nje individi. Dielli eshte baza e karakterit dhe e vullnetit, i cili shpreh potencialin e energjise qe kemi, krijimtarine, marrjen e nje pozicioni ne jete dhe qe pergjithesisht ofron permasat e nje individi. Virtytet diellore jane: ndershmeria, kuraja, perbuzja e rrezikut, zemermadhesia, por te cilat shume lehte mund te kalojne ne: mashtrim, krenari, mendjemadhesi dhe autoritarizem. Ne tema natale, Dielli perfaqeson nje figure mashkullore, edhe pse vlera e tij simbolike eshte e influencuar nga pozicioni i planeteve te tjere. Ne trupin njerezor, Dielli eshte i identifikuar ne krahun e djathte te trupit, ose ne zemer. Shenje shtepiake e tij eshte luani.

Hena

Hena ka nje imazh femeror dhe amesor, perfaqeson unin marres, kontaktet emotive me boten rrethuese. Hena korrespondon me femijerine dhe ka lidhje te forta me prehrin amesor dhe nga ana e karakterit percakton mentalitetin femijeror, mungesen e eksperiences, pakujdesine. Nga nje ane eshte element i pasigurise e konservatorizmit, nga ana tjeter e surprizes dhe e papercaktimit te reagimit, por edhe e imagjinates dhe e pershtatshmerise me ambientin. Ne sferen natale Hena perfaqeson gruan. Ajo eshte komponent i domosdoshem per inteligjencen, e cila, n.q.s. eshte ne pozicion te keq, mund te krijoje nervozizem, forma te tjera paqendrueshmerie nervore. Ne trupin njerezor, Hena identifikohet ne zonen e gjinjve dhe pjesen e majte te trupit. Bashkimi Diell-Hene ka simbolizuar gjithmone binomin mashkullefemer, domethene realitet dhe enderr, drite dhe erresire. Shenja e saj shtepiake eshte gaforrja.

Merkuri

eshte planeti me afer Diellit. Ne astrologji Merkuri perfaqeson kontaktin me boten e jashtme. Pra, ky planet simbolizon inteligjencen, perceptimin intelektual te lidhur me dinakerine, zotesine dhe llogaritjen. Po ashtu jep edhe nje vizion ne perspektive te gjerave, qe lejon sensin e humorit dhe nje ndarje nga pasioni, qe favorizon sensin kritik, kundershtimin dhe kapacitetin e pershtatshmerise. Duke rregulluar degjimin dhe zerin, Merkuri kontrollon shkembimin e ideve si dhe instrumentet teknike, te cilat favorizojne komunikacionin (shtypin, telefonine.), ushtron influence ne fushen e tregtise, te shkences dhe te letersise. Merkuri korrespondon me adoleshencen, me padurimin e tij dhe me gatishmerine e reflekseve mendore. Ne sferen natale, Merkuri perfaqeson vellezerit, femijet dhe burrin e ri. Ne aspektin fizik, ai perfaqeson nervat, mushkerite, daullen e veshit dhe vete veshet. Shenjat e tij shtepiake jane, binjaket dhe virgjeresha.

Venera

Venera gjithmone ka simbolizuar dashurine, kontaktin e ndjenjave me boten e jashtme, domethene fillimin e pershtatshmerise sociale te individit: nga njera ane kapacitetin per te dashuruar, nxehtesine dhe intensitetin e ndjenjave dhe te ndjeshmerise, kurse nga ana tjeter sensin e paraqitjes, transformimet artistike, shijet e se bukures e te lumturise. Nga ketu zhvillohet terheqja personale, mundesia e sukseseve ne fushen e dashurise, deshira per qetesi, lumturi e harmoni rreth vetes. Edhe deshira per te shkuar mire me te tjeret eshte element i Veneres. Ne sferen natale ajo perfaqeson edhe ndihmen e fatit dhe mbrojtjen e shendetit. Ne trupin fizik rregullon metabolizmin dhe funksionet e veshkave dhe korrespondon me ovalet. Venera ka si qendrim te saj kryesor peshoren, ndersa qendrimin baze ne shenjen e demit.

Marsi

Marsi konsiderohet si planet sundues i shenjes se dashit, ndersa per disa astrologe edhe i akrepit. Marsi shoqerohet me fshehtesi, agresion, energji, ambicie dhe mospermbajtje. Marsi eshte sundues i shtepise se pare dhe asaj te tete. Para se te zbulohej planeti i Plutonit, Marsi eshte konsideruar si sundues i shenjes se akrepit. Nje mori astrologesh moderne e konsiderojne Plutonin si sundues te shenjes se akrepit, por shumica sish jane te mendimit se Marsi eshte bashkesundues i kesaj shenje. Astrologet tradicionale nderkaq i referohen Marsit si sunduesit te vetem te kesaj shenje. Ne astrologjine kineze, Marsi sundohet nga elementi i zjarrit, qe perfaqeson pasionin, energjine dhe aventurat. Edhe ne astrologjine indiane ky planet perfaqeson energjine, fshehtesine dhe egon.

Jupiteri

Jupiteri eshte planeti me i madh i sistemit diellor. Influenca e tij ka nje karakter permbledhes. Ne fakt, ai shpreh integrimin e lumtur ne jete, simbolizon gezimin per te jetuar, perfshirjen ne shoqeri dhe shpirtin e drejtesise. Nga Jupiteri varen fjalet, perpunimi i gjuhes, euforia dhe kenaqesia materiale, si dhe deshira per paqe e qendrueshmeri. Tradita e lidh Jupiterin me pasurine dhe fatin, besimin ne vetvete dhe terheqjen personale, e cila e hap rrugen drejt suksesit ne boten e tregtise e te parase, por edhe te lumturise personale. Nga Jupiteri, ne te vertete, vijne cilesite, si: simpatia, lehtesia e bashkebisedimit, cilesia e bindjes dhe deshira per te bindur. Si burim i jetes dhe i drejtesise, ky planet perfaqeson piken e forces ne sferen natale, duke bere ndermjetesin midis individit dhe botes rrethuese. Ne pozicion negativ mund te prezantohet si pak human dhe kokeforte. Fizikisht Jupiteri korrespondon me gjuhen, gojen, e syte dhe e rregullon qarkullimin e gjakut. Shenja shtepiake primare e Jupiterit eshte shigjetari, kurse ajo baze peshqit.

Saturni
Saturni per shume kohe konsiderohej si mbajtes i mallkimeve. Ai njihet si ruajtje dhe perqendrim i te gjitha energjive ne vetvete, domethene perfaqeson integrimin racional ne jete, vleresimin e edo situate, duke organizuar me mire mbrojtjen e individit. Saturni eshte personifikimi i nje miqesie te pamundur, nuk arrin tei mbaje raportet shoqerore, por ka nje force te madhe shpirterore dhe shume vendosmeri, kuraje morale dhe inteligjence. Negativisht, mosbesimi dhe pesimizmi e nxitin qe te marre masa, duke e shtyre ne nje ambicie te llogaritur, ne ftohtesi dhe ne mungese meshire. Per shume kohe Saturni ka qene i njohur si bartes i fatit te keq. Ne fakt edhe traditat e lidhin me tersllekun. Materialisht Saturni perfaqeson pleqerine, kohen e vetmise dhe te heqjes dore nga shume gjera. Ne trup korrespondon me skeletin e njeriut, me dhembet dhe meleine. Shenja shtepiake primare e tij eshte bricjapi, ndersa ajo baze ujori.

Urani
Urani eshte planeti i fundit qe mund te beje xhiro rreth Diellit brenda harkut te jetes se nje njeriu. Ai e pershkon kete rruge per 84 vjet. Urani eshte forca primare qe krijon, shkaterron dhe detyron. Prej tij varet mbijetesa ne kushtet me te veeanta (si Saturni) dhe keshtu influenca e tij eshte e papritur, e papercaktuar, duke perfaqesuar nje shtytje per te vepruar ne rastet urgjente. Urani perfaqeson ngjarjet e papritura, ndryshimet e rrufeshme te drejtimit dhe largimin nga bindjet. Duke e pare kapacitetin e tij per te arritur nje qellim, me gatishmeri dhe me zotesi, Urani eshte planeti i teknikes, ne te gjitha mundesite e shprehise, eshte i lidhur me zotesine manuale dhe me aplikimet teknike e mekanike. Nga ana anatomike korrespondon me duart. Shenja e tij shtepiake primare eshte ujori, ndersa ajo e bazes bricjapi. Nga astrologet moderne Urani konsiderohet si sundues i shtepise se 11-te, bashke me Saturnin.

Neptuni
Para se te zbulohej Neptuni (ne vitin 1846), Jupiteri eshte konsideruar si sundimtar i shenjes se peshqve, ndersa sot nje mori astrologesh moderne e konsiderojne Jupiterin si bashkesundimtar i kesaj shenje, por ka edhe te tjere qe vleresojne se Neptuni nuk sundon asnje shenje te veeante. Ne astrologjine moderne Neptuni konsiderohet si planet qe sundon shtepine e 12-te bashke me Jupiterin. Neptuni simbolizon ujin e kripur te detit dhe te oqeaneve, ndersa ne trupin e njeriut perfaqeson jeten e jashteqitjes, lengun amniotik dhe rregullon imunitetin. Neptunit i nevojiten 165 vjet per ta pershkuar rrugen rreth diellit. Ky planet konsiderohet si frymezuesi i njerezve per te udhetuar drejt vendeve te largeta, qofte gjeografike, qofte shpirterore, pra perfaqeson te panjohuren, fantazine etj. Mirepo, ky planet ka ndikim edhe ne menyren e te menduarit te njeriut dhe ne disa veti negative qe mund te shkojne deri te skizofrenia.

Plutoni

Roli dhe simbolika e Plutonit kane filluar te zbatohen vetem ne astrologjine moderne. I zbuluar me 1930, ashtu sikurse planetet e tjere te ngadalte, Plutoni vepron ne nje nivel me te thelle. Ai rregullon forcat sekrete, te cilat bazohen ne kenaqesine dhe ne pakenaqesine e njeriut ndaj vetes. Ky planet konsiderohet si simbol i principeve mashkullore. Ai perfaqeson kapacitetin per ta vene ne praktike forcen e krijimit qe secili person e ka brenda vetes, pastaj cilesine e ringritjes pas nje krize, por edhe te vullnetit per te dominuar, ambicien per pushtet dhe influencen mbi masen. Plutonit i duhen 248 vjet per ta pershkuar rrugen rreth Diellit, ndersa shenja e tij shtepiake primare eshte akrepi. Plutoni nga astrologet moderne konsiderohet si bashkesundimtar i shtepise se tete bashke me Marsin.

                                             Eksperimenti i Filadelfias. Rruga per ne botet e tjera...

Nga mesi i tetorit te vitit 1943 u fol sikur Marina e SHBA drejtoi nje seri eksperimentesh qe u kryen ne Filadelfia - Navy Yard, ne Norfolk - NewPort News te shtetit te Virxhinias, si edhe ne det. Megjithese per "Eksperimentin e Filadelfias" eshte shkruar shume neper libra, revista dhe gazeta te vendit dhe te huaja, burimet themelore te informacionit mbeten ne erresire. Deshmitaret kane vdekur, deshmitare te tjere ose personeli informues nuk duan te zihen ne goje dhe ajo qe eshte me e keqja qe nje shkencetar vrau veten. Madje edhe numri i eksperimentin sipas kodit te Marines nuk njihet ende. Po te njihej ky numer studiuesit do te kishin mundesi te konsultoheshin me dokumentat kryesore nqs do vazhdonin te ekzistonin. Megjithate deshmite e mevoneshme, komentet dhe fjalet e vazhdueshme ndjekin te njejten linje, nje orovatje per te bere te "padukshme" nje anije luftarake. Eksperimenti u krye ne vitin 1943 dhe pati sukses te plote, me perjashtim te efekteve demtuese qe pesoi ekuipazhi. Ka nje lidhje midis ketij eksperimenti dhe fenomenit qe ndodh ne Trekendeshin e Bermudes sepse per zhdukjen e anijes dhe te ekuipazhit te saj, u perdoren fusha te fuqishme magnetike artificiale dhe me nje intesitet shume te larte.
Kjo e dhene per eksperimentin vjen nga shume burime por une po i referohem atij me te besuarit qe eshte prej doktor Manson Valentin i cili ka qene koleg dhe mik i ngushte i dr. Moris Jessap, nje nga astronomet dhe selenograget me te famshem te te gjithe koherave i cili ne ate kohe bashkupunonte me Zyren E Kerkimeve Detare. Valentini, ne saje te bisedave dhe korrespondences qe ka patur me dr Jessap, ka pershkruar ne menyre te pergjitheshme disa prej incidenteve me te cuditshme te Eksperimentit te Filadelfias. Sipas Jessap:
"..qellimi ishte qe te provohej mbi nje luftanije efekti i nje fushe magnetike te forte.. Kjo do te kryhej ne saje te gjeneratoreve te fushes magnetike. Te dy gjerneratoret, pulsiv dhe jopulsiv do te krijonin nje fushe magnetike vigane perqark dhe siper anijes, e cila nderkohe qendronte e ankoruar. Rezultatet qene sa te habitshme aq dhe te rendesishme megjithese shkaktuan efekte te demshme mbi ekuipazhin. Kur eksperimenti filloi te jepte efektet e para, qe ne fillim ra ne sy nje drite e gjelbert e turbullt, dicka e ngjashme me raportet qe jane marre nga deshmitare te ndryshem te fenomeneve ne Trekendeshin e Bermudes te cilet tregojne per nje mjegull te gjelbert te shendritshme. Shume shpejt e gjithe anija u mbulua nga kjo mjegull dhe sebashke me ekuipazhin e saj, ajo filloi te zhdukej nga pamja e atyre qe po e sodisnin nga doku ku ishte ankoruar. E vetmja gje qe mbeti e dukshme ishte vija e lundrimit te anijes. Me vone u raportua se anija u shfaq dhe u zhduk ne Norfolk te Virxhinias, gje qe mund te kete qene rezultat i nje udhetimi prove te padukshem, duke permbajtur keshtu ne vetvete dukurine qe ka lidhje me shtrembrimin ne kohe."
Me vone u raportua se eksperimenti pati sukses te madh edhe ne det duke e bere anijen te padukshme ne nje zone me rreze 100 jard. Dukeshin vetem gjurmet e anijes ne det ndersa vete anija jo. Ndersa intesiteti i fushes magnetike zmadhohej gjithnje e me shume, disa nga pjestaret e ekuipazhit filluan te zhdukeshin dhe per ti zbuluar duhej nje kontakt i kujdesshem ndersa per ti sheruar duhej zbatuar nje teknike e vecante duke i vendosur duart... sherimi i plote i tyre u be nje problem serioz. Shume u shtruan ne spital, disa vdiqen ndersa te tjeret pesuan tronditje te renda psiqike.
Aftesite e tyre mendore duket se ne pergjithesi u rriten ndersa shumica ruajti efektin e transformimit te dukjes dhe zhdukjes duke shkaktuar panik neper ambjente publike, restorante, shkolla, shtepite e tyre etj. Pjesa e perparme e anijes mori flake dy here ndersa po e sillnin ne breg duke patur rezultate shkaterruese per rimorkjatorin.
Sipas disa interpretimeve lidhja e Dr Jessap me eksperimentin ishte ose e rastesishme ose e qellimshme. Kjo ka te beje me aktivitetin e tij si nje astronom i perkryer dhe po ashtu edhe nje studiues i UFO-ve. Mbas botimit te njerit prej librave te tij me titull "Çeshtja e UFO-ve" (New York 1955) ne serine e shume te letrave qe mori nga lexuesit dhe studiuesit e fushave te fenomeneve paranormale dhe te pashpejgueshme, ai mori nje doreshkrim te ndare ne dy pjese nga nje person qe e quante veten Karl. M. Allen, ndersa ne letren e dyte Karlos Miguel Allende. Ne doreshkrim ishin te shenuara disa te dhena per nje eksperiment te Marines te kryer ne Filadelfia dhe ne det, me emra, data dhe hollesi te tjera aspak te zakonshme. Shqyrtimi i disa paragrafeve te kesaj korrespondence sugjeron pse dr Jessap ju pergjigj letershkruesit te tij ku i kerkonte informacione akoma me te hollesishme. Ne letren e pare qe fillonte me nje diskutim te hollesishem mbi teorine e Ajnshtajnit mbi fushat e unifikuara, shkruesi thote se "rezultati qe se anija u be komplet e padukshme me gjithe ekuipazhin e saj gjate kohes qe ishte ne det (tetor 1943). Efekti i fushes magentike shtrihej ne nje zone ne forme sferike me nje rreze prej 100 jardhesh nga cdo skaj i anijes. Cdo person brenda kesaj rrezeje nuk dukej qarte dhe ne te njejten menyre ai shikonte edhe shoket e tij te ekuipazhit dhet e gjithe ecnin duke mos shkelur asgjekundi. Cdo person tjeter jashte kesaj fushe magnetike nuk shikonte asgje tjeter pervecse formes se trupit te anijes qe percaktohej qarte ne uje."

                                                 Kafshet, sa pak dime per to..

Zoologjia eshte nje shkence qe ofron informacion te pafund, madje edhe te dhena per te cilat ndoshta nuk kemi degjuar asnjehere me pare.

Psh, shume pak vete e dine se delfini e ndryshon lekuren cdo dy ore per te fituar sa me shume aftesi aereodinamike, apo nje zog i ri albatros e ben per me pak se dy muaj nje udhetim te plote rreth botes. Bota e eger eshte e mbushur me kuriozitete te tilla sepse natyra ka ditur se cfare vetish t’u jape kafsheve per t’u shumuar apo mbijetuar. Studiuesit John Mitchinson e John Lloyd kane publikuar nje liber me te dhena shume interesante rreth jetes se kafsheve.

Mes te tjerash, ata kane zbuluar se ngjalat e kane trupin te veshur me qime per te levizur edhe ne toke ku gjuajne per te ngrene. Nga ana tjeter, gepardi mund te haje ne nje vakt te vetem rreth 15 kg mish, ndersa ne SHBA ka rreth 75 milione mace, te cilat jane pergjegjese per zhdukjen e rreth 1 miliarde zogjve cdo vit. Persa i perket inteligjences se delfineve, keta te fundit i pastrojne dhembet me sfungjerin e shkembinjve.

Ne boten e detit nuk perfundojne me kaq cudirat, pasi luani i detit zbret deri ne 1500 metra thellesi ku rrahjet e zemres i zbresin nga 90 ne 4 ne minute. Rezistence ndaj botes se eger bejne edhe pemet e akasjeve, te cilat leshojne nje lloj substance kimike per te mos i lejuar xhirafat t’u hane gjethet.

Balenat kendojne ne dialekte te ndryshme, ne varesi te vendit nga kane prejardhjen dhe me e madhja ne bote mes tyre eshte balena e kalter, rreth 30 here me e rende se nje elefant afrikan. Ato kane nje zemer qe pompon 8000 litra gjak dhe lindin te vegjel qe cdo dite shendoshen me nga 100 kg. Aktualisht ne gjithe oqeanet e botes numerohen rreth 5 mije balena te tilla, ndersa viti i tyre me i erret ka qene 1931-shi ku u vrane plot 29 mije ekzemplare.

          Dielli

Dielli është një yll i verdhe dhe është qëndra e sistemit tonë diellor. Toka dhe trupat e tjere qiellore të sistemit diellor (duke përfshirë planetet, asteroidet, meteoritet, kometat dhe pluhurin kozmik) rrotullohen rreth diellit. Dielli përbën 99% të masës së sistemit diellor. Energjia diellore mbështet pothuaj të gjithë jetën në tokë nëpërmjet fotosintezës që nga shfaqja e organizmit të parë. Energjia diellore sjell ndriçim, ngrohtësi, ndihmon rritjen e bimësisë dhe është burim energjisë për cdo aktivitet në Tokë, duke përfshirë dhe aktivitetet jetësore, apo biologjike.

Shenja astronomike e diellit është ☉.

Ngjyra e Diellit eshte e bardhe, por nga siperfaqja e Tokes shfaqet e verdhe per shkak te shperndarjes atmosferike. Ne klasifikimin e llojeve te yjeve ne baze te klases spektrale, Dielli eshte nje yll i grupit G2V dhe eshte shenuar si nje yll i verdhe, pjesa me e madhe e rrezatimit te tij eshte ne pjesen e verdhe-gjelber te spektrit te dukshem. Ne kete klase, G2 tregon per nje temperature ne siperfaqe prej afersisht 5,778 K (5,505 °C; 9,941 °F) dhe pjesa "V", numri 5 romak, tregon se Dielli eshte nje yll i sekuences kryesore, dhe energjine e gjeneron ma ane te fuzionit [Bërthama e atomit|bërthamor]] te hidrogjenit per te formuar helium. Ne qendren e tij, Dielli shnderron 430-600 milion ton hidrogjen ne helium ne cdo sekonde. Fillimisht Dielli mendohej te ishte nje yll i vogel dhe pa ndonje vlere te madhe, por sot eshte kuptuar se Dielli eshte nje yll me nje ndricim me te larte sesa 85% e te tere yjeve ne galaktiken Rruga e Qumështit shumicen e të cilës e përbëjnë xhuxhët e kuq. Magnituda absolute e Diellit eshte +4.83, sidoqofte duke qene ylli me i afert i Tokes, Dielli eshte objekti me i ndritshem i qiellit dhe ka nje magnitude aparente prej -26.74. Kurora diellore zgjerohet ne menyre te vazhdueshme dhe krijon ate qe quhet era diellore, nje tufe grimcash te ngarkuara me shpejtesi shume te madhe qe arrijne deri ne heliopauzë ne kufijte e 100 njesive astronomike. Kjo flluskë ndëryjore e formuar nga era diellore, heliosfera, eshte struktura me e madhe e vazhdueshme e sistemit diellor.

Rreth 73% e masës së diellit është hidrogjen, 25% është helium, dhe pjesa tjetër përbëhet nga sasi të vogla elementesh të rënda. Mosha e diellit është rreth 4.6 miliardë vjet dhe ai është pothuajse në gjysmën e ciklit të tij të zhvillimit gjatë të cilit ndodh proçesi kimik i shndërrimit të hidrogjenit në helium. Pas rreth 5 miliard vjetësh dielli do të shndërrohet në fillim në një gjigand të kuq dhe pastaj në një xhuxh të bardhë, duke krijuar një mjegullnajë planetare.


Dielli është një xhuxh i verdhë me ndriçim të kategorisë G dhe që përmban përafersisht 99.8632% të të gjithë masës së sistemit diellor. Ai është përafërsisht një sferë përfekte me një shtypje prej të 9-miliontave,çka do të thotë që diametri i tij polar ndryshon nga ai ekuatorial me 10km(6 mi).
 Zona rrezatuese
Zona konvektive
 Fotosfera
 Atmosfera

YJET, DIELLI DHE HËNA

Përkundër errësirës së ftohtë të hapësirës, Toka ka një atmosferë që rregullon dritën e Diellit dhe një temperaturë mesatare që mbështetë jetën. Me fjalë të tjera, atmosfera, kulmi mbrojtës i planetit tonë, ka karakteristika shpërndarëse të dritës dhe nxehtësisë që lejojnë që rrezet e diellit të arrijnë, ngrohin dhe ndriçojnë botën tonë. Si çdo gjë tjetër që ekziston, në Ditën e Gjykimit qiejtë do të çahen dhe do të humbasin funksionet e tyre, do të shkrihen dhe të rrjedhin. Shprehja "Kur dielli të jetë mbështjellur dhe errësuar" (Sure Tekvir: 1) i referohet kësaj Dite. Nga kjo shprehje, kuptojmë se drita e Diellit nuk do t'i sjellë më dobi botës.

Në Ditën e Gjykimit, Dielli dhe Hëna, dy burimet e dritës për Tokën, do të errësohen njëra pas tjetrës. Zhdukja e atmosferës nuk është arsyeja e vetme se pse s'do të ketë dritë në Tokë atë Ditë, në të vërtetë, Kur'ani zbulon se jo vetëm që do të asgjësohen qiejt, Toka dhe gjithçka në mes tyre, por se kjo është dita e fundit e tërë gjithësisë. Siç flasin vargjet e para të Sures Tegabun thonë: Allahu është Ai i Cili krijon çdo gjë të plotësuar dhe të përkryer dhe Ai ka fuqi të krijojë gjithçka që dëshiron kur të dëshiroj Ai. Ai e krijoi gjithësinë, e cila përmban me miliarda yje në secilën prej miliarda galaktikave dhe Ai do ta asgjësojë atë prap vetëm me anë të dhënies së urdhërit "Bëhu!" kur të dëshirojë Ai.

Është krejtësisht e pamundshme për mendjen njerëzore që me të vërtetë ta kuptojë pafundësinë e gjithësisë misterioze. Megjithatë, ne mund të përpiqemi që të llogarisim përmasën e saj. Dielli është njëri prej 200 – 250 miliarda yjeve të parashikuara në galaktikën tonë të Udhës së Qumështit. I konsideruar si njëri prej yjeve më të vogla, edhepse është 333,000 herë i madh sa Toka jonë, ndodhet 28,000 vite dritë larg nga qendra e Udhës së Qumështit, e cila vet është 100,000 vite drite mespërmes (një vit drite është i barabartë me 9,460,800,000,000 kilometra apo 5,879,000,000,000 milje). Toka rrotullohet rreth boshtit të saj me një shpejtësi prej 1,670 kilometra (1,040 milje) në orë dhe peshon 6,000 kuintilionë tonë metrik (6 x 1021). Dielli lëvizë rreth qendrës së galaktikës me një shpejtësi prej 792,000 kilometra (492,000 milje) në orë dhe Udha e Qumështit rrotullohet nëpër hapësirë me një shpejtësi prej rreth 2.1 milion kilometra (1.3 milion milje) në orë. Por në Ditën e Gjykimit, kjo gjithësi mahnitëse do të asgjësohet dhe yjet me përmasa të papërshkrueshme do të shuhen.

çdo pikë në gjithësi është një argument tjetër i ekzistencës, madhështisë dhe fuqisë së Allahut. Ato kanë ekzistuar gjer më tani vetëm me vullnetin dhe lejen e Tij dhe për aq kohë sa Ai ka përcaktuar për to. Padyshim se Allahu, i Cili krijon dhe mbështetë këtë barazpeshë, mund ta asgjësojë atë kurdo që Ai dëshiron. Vdekja e gjithësisë do të shfaqet vetëm atëherë dhe kur Ai të dëshirojë. Gjithçka që mahniti njerëzit me madhështinë e saj do të asgjësohet, sepse të gjitha planetet dhe yjet, Dielli dhe Hëna, do të largohen prej orbitave të tyre. Yjet do të bien dhe çdo gjë që ekziston do të vdes një nga një si në vargun "Dhe kur yjet të shkapërderdhen." (Sure Infitar: 2)

Dielli është një yll që shpërndan energji pandërprerë. Shumë yje tjera janë shumë më të mëdha dhe përmbajnë shumë më tepër energji. Por në Ditën e Gjykimit, të gjitha ato do të humbasin fuqinë e tyre, do të shuhen dhe bien siç rrëfen Kur'ani:

Dhe kur yjet të kenë rënë (e të jenë shkapërderdhur), (Sure Tekvir: 2)

Kur yjet të shuhen. (Sure Murselat:
Dielli, i cili ka qenë burimi i jetës dhe energjisë së këtij planeti përgjithmonë, do të errësohet, ashtu si edhe yjet që i kanë zbukuruar qiejt. Dhe njerëzit edhe njëherë do të kuptojnë se Allahu, zotëruesi i vërtetë i tyre, mbajti orbitat e tyre dhe bëri që ato të shkëlqejnë deri në atë Ditë, sepse ato ekzistuan vetëm me vullnetin e Tij.

Për më tepër, Ai nuk do ti ndihmojë mosbesimtarët dhe asnjë forcë tjetër nuk do të jetë në gjendje ta bëj këtë. Madje edhe nëse përparimet teknologjike mundësojnë udhëtimin tek këndet më të largët të gjithësisë, njerëzit nuk do të jenë në gjendje të shmangin ndëshkimin e Allahut, sepse Dita e Gjykimit do të mbështjellë tërë gjithësinë dhe gjithçka, duke iu bindur vullnetit të Tij, do të asgjësohet. Kur'ani e përshkruan pafuqinë e njerëzimit atë Ditë, si vijon:

E të zëhet (errësohet) Hëna, dhe të bashkohet Dielli e Hëna. Atë ditë njeriu do të thotë: "Nga të iket!" Jo me të vërtetë! Nuk ka strehim. Atë ditë vetëm te Zoti yt është caku! Atë ditë njeriu do të njihet me atë që çoi para dhe me atë që la prapa.

NJERËZIT NË DITËN E GJYKIMIT

Fundi i Botës

Të gjitha ngjarjet e rrëfyera deri më tani fillojnë me dëgjimin e një tingulli të panjohur më parë në një kohë të papritur. Të gjithë ata që kishin menduar gjer në atë moment se gjithçka do të mbetej e pandryshuar dhe e padëmtuar do të provohet ta kenë gabim.

çdo gjë që ndodhë mu para se t'i fryhet Surit nuk dallon nga një ditë më parë. Toka rrotullohet me të njëjtën shpejtësi, Dielli ndriçon planetin tonë, jeta vazhdon dhe shumica e njerëzve vazhdojnë të jetojnë sipas rutinave të zakonshme pa u hamendur se pse dhe prej kujt u krijuan dhe çfarë do të jetë fundi i tyre. Njerëzit do të mendojnë për ushqimin me të cilin do të shërbehen atë natë, do të përqendrohen në takimin e ardhshëm të punës, do të jenë duke blerë apo duke fjetur dhe shumë prej tyre duke e mohuar ekzistencën e Allahut kur ta dëgjojnë këtë tingull. Gjithçka do të fillojë dhe mbarojë në një çast.

Trupat e tyre, të cilat njerëzit i konsiderojnë si të fuqishëm dhe për të cilët mburren, papritur do të mbërthehen nga vdekja prej të gjitha anëve. Shqetësimi i vetëm i tyre do të jetë mbijetesa. Prej llahtarit të madh, njerëzit s'do të mendojnë për gjërat që aq shumë i çmuan, i dëshiruan dhe për të cilat rrezikuan shumë gjersa ishin gjallë.

E gjithë kjo frikë, llahtar dhe tronditje buron prej të jetuarit të tyre në mosdije. Vuajtjet e papërballueshme të Ditës s'do të pushojnë së ndjekuri mosbesimtarët. çdo ngjarje që do të shpaloset do të rritë panikën dhe llahtarin e tyre dhe çdo moment që do të kalojë do të sjellë vuajtje dhe rrezik të freskët. Ngjarjet e tmerrshme me të cilat do të përballen do të demonstrojnë madhështinë e Allahut, të Cilin ata e kishin mohuar deri atëherë. Njerëzimi, i cili do të jetë absolutisht i dobët dhe i pafuqishëm përballë kësaj fuqie, s'do të jetë në gjendje të bëjë asgjë veçse të ndiejë pendim, pafuqi dhe frikë. Me kalimin e sekondave, të kuptuarit e tyre për ndëshkimin e frikshëm që Allahu ka përgatitur për ta në Ahiret vetëm se do të rritet. Gjatë këtyre minutave të frikshëm, ata do të ndeshen vetëm me një thërmijë të vuajtjes që i pret ata. Kur'ani e rrëfen këtë frikë deri në një masë.

Frika e njerëzve


Allahu u tregon njerëzve se edhepse ata plot pasion kapen pas jetës tokësore, se pasioni i tyre nuk do t'u bëjë dobi atyre në Ahiret. Të gjitha gjërat që ata marrin si të vlefshme , i konsiderojnë të shtrenjta dhe për të cilat rrezikojnë s'do t'ju sjellin asjgë veç humbje nëse nuk janë bërë për të fituar kënaqësinë e Allahut. çdo joshje tokësore është krijuar si sprovë për njerëzimin. Jeta e vërtetë është në Ahiret siç zbulohet në Kur'an:

Njerëzve u është zbukuruar dashuria ndaj të këndshmeve të dynjasë, ndaj grave, djemve e ndaj pasurisë së grumbulluar nga ari e argjendi, ndaj kuajve të stolisur, bagëtisë e bujqësisë. Këto janë kënaqësi të kësaj botë, por te Allahu është e ardhmja më e mirë. (Sure Ali Imran: 14)

Njerëzit në skajshmëri i dëshirojnë joshjet tokësore të përmendura në këto vargje dhe mund të kalojnë tërë jetërat e tyre duke vrapuar pas tyre. Kur'ani thot si në vazhdim për jetën tokësore:

Ju njerëz dijeni se jeta e kësaj botë nuk është tjetër vetëm se lojë, kalim kohe në argëtim, stoli, krenari mes jush dhe përpjekje në shtimin e pasurisë dhe të fëmijëve, e që është si shembull i një shiu prej të cilit bima i habitë bujqit, e pastaj ajo thahet dhe e sheh atë të verdhë, mandej bëhet kashtë e thyer, e në botën tjetër është dënimi i rëndë, por edhe falje mëkatesh dhe dhurim i kënaqësisë nga Allahu. Jeta e kësaj botë nuk është tjetër vetëm se përjetim mashtrues. (Sure Hadid: 20)

Për dikend, njëra prej ambicieve më të mëdha jetësore është që të tregoj pasurinë e tij, djemtë dhe vajzat dhe gjërat e tjera të çmueshme. Njëra prej pasurive më të çmueshme janë fëmijët. Kjo vlen për të gjitha shoqëritë dhe theksohet në veçanti në Kur'an. Dëshira për të pasur fëmijë mësohet në moshë të re. Fëmijët në të njëjtën kohë janë shkak i një gare të panevojshme në mes të njerëzve si edhe burim sigurie për të ardhmën e tyre.

Një tjetër ambicie është dëshira për pronë dhe pasuri. Siç e dimë, qëllimet, planet dhe përpjekjet e njerëzve përqendrohen rreth këtyre ambicieve. Dëshira për të holla dhe pasuri mjegullon shikimin e njerëzve, vlerat morale humbin domethënien e tyre dhe materializmi bëhet faktori përcaktues i karakterit të tyre. Parimet morale të Kur'anit, së bashku me urdhërat dhe ndalimet e tij, humbin përparësinë e tyre; grumbullimi i pasurisë bëhet vetvetiu një synim dhe përfitimi personal shquhet në raportet ndërnjerëzore.

Mirëpo, në Ditën e Gjykimit, çdo gjë do të jetë e kundërt. Njerëzit do të harrojnë gjithçka ata ishin mësuar ta vlerësonin, sepse tani do të kuptojnë se objektet e dëshirave të tyre nuk kanë më domethënie. Vlerat e tyre do të ndryshojnë në çast, sepse pasuria dhe fëmijet nuk do të kenë vlerë dhe ndjenjat prindore do të humbin kuptimin e tyre. Përballë llahtarit të kësaj Dite, ata do të harrojnë njerëzit më të dashur të tyre: fëmijët e tyre. Askujt s'do t'i kujtohen fëmijët e tij apo të saj, dhe shumë më pak do të interesohen për mirëqenien e tyre. Kjo do të jetë një Ditë shumë e vështirë për mosbesimtarët në çdo aspekt.

Ditën kur qielli të bëhet si kallaji i shkrirë dhe malet të bëhen si tufa leshi të ngjyrosur. Dhe asnjë mik nuk do të pyes për mikun e vet, edhepse ata shihen ndërmjet vete (edhe njihen, por ikin prej njëri-tjetrit). Krimineli do të dëshirojë sikur të mund të paguante dënimin e asaj Dite me bijtë e vet, dhe me gruan e vet dhe me vëllain e vet, apo me të afërmit e tij te të cilët ai mbështetej, apo me krejt çka ka në tokë, vetëm për të shpëtuar! (Sure Me'arixh: 8-14)

Dhe (përkujto) Ditën kur qielli do të çahet me anën e një reje dhe engjëjt të zbresin në mënyrë madhështore. Atë Ditë sundimi i vërtetë i takon Të Gjithëmëshirëshmit, e ajo ditë për mosbesimtarët do të jetë Ditë e vështirë. (Sure Furkan: 25-26)

Familjet do t'i braktisin fëmijët dhe njerëzit do të jenë të hutuar dhe s'do të dijnë ç'të bëjnë. Frika do të godas aq papritur dhe aq fuqishëm sa që gratë shtatzëna do të dështojnë dhe nënat do të harrojnë fëmijët e tyre që u japin gji:

Atë ditë, kur ta përjetoni atë, secila gjidhënëse do ta braktis foshnjën që ka për gjini dhe secila shtatzënë do të hedh para kohe barrën e vet…

Të gjithë ata që refuzuan thirrjet për të besuar dhe kështu u bën të pavëmendshëm ndaj mikut dhe krijuesit të tyre të vërtetë, Allahut, do të dëshirojnë t'i shmangen njëri tjetrit. Ata do të jenë aq të zënë me veten e tyre, sa që lidhjet e miqësisë, farefisnisë dhe lidhjet familjare do të pushojnë të ekzistojnë:

Atë Ditë njeriu ikën prej vëllait të vet, prej nënës dhe prej babait të vet, prej gruas dhe prej fëmjëve të vet. Atë Ditë secilit njeri do t'i mjaftojë çështja e vet.

ALLAHU KRIJOI GJITHËSINË


Shumë teori të ndryshme janë paraqitur për të shpjeguar krijimin e gjithësisë. Disa njerëz, të cilët shpërfillën faktet shkencore për fillet e gjithësisë, sugjeruan se materia ka ekzistuar gjithmonë. Një hipotezë e parashtruar për të mbështetur këtë pikëpamje është "Hipoteza e Gjendjes së qëndrueshme." Hulumtimet gjithëpërfshirëse dhe të gjata kanë zbuluar dëshmi të fuqishme se gjithësia ka një fillim. Hipoteza e Gjendjes së qëndrueshme, në anën tjetër, është bërë një kujtim i largët në historinë e shkencës.

Të dhënat tregojnë se gjithësia u krijua nga asgjëja. Prandaj, gjithësia ka një fillim shpërthyes: "Big Bengun (Shpërthimin e Madh)." Para kësaj, nuk ekzistonte asgjë: as materie, as energji, as hapësirë, as kohë apo një gjithësi. Si pasojë e një shpërthimi të një pikë pafundësisht të ngjeshur, me vëllim zero, materia shpërtheu me një shpejtësi të pabesueshme në të gjitha drejtimet, duke formuar yjet, planetet dhe trupat tjerë qiellor. Gjithësia u zgjerua, u fry, u rrit me një shpejtësi marramendëse dhe, me kalimin e kohës, u ftoh dhe mori formën e saj të tanishme.

Në kohën e sotme, shumica e librave mbi kozmologjinë, revistat shkencore dhe artikujt në lidhje me këtë temë, si edhe dëshmitë mbështetëse, pohojnë se gjithësia filloi me një Big Beng dhe si pasojë e kësaj ka një moshë të caktuar. Pasiqë është e pamundshme të fusim gjithë këtë material të shkruar në disa rreshta, do t'u japim një apo dy shembuj.

Profesori Xhorxh O. Abell (Universiteti i Kalifornisë) deklaron se edhepse gjithësia e gjendjes së qëndrueshme është joshëse për materialistët, duhet të braktiset përballë dëshmive të reja:
Gjithësia e gjendjes së qëndrueshme është e pafund dhe e amshueshme dhe ka thirrje shumë filozofike. Por ne tashmë kemi parë se objektet e caktuara, posaçërisht kuazarët, ndryshojnë me vjetërsimin e gjithësisë, që cenon parimin e përkryer kozmologjik. Për më tepër, do të shohim më pas se ekzistojnë dëshmi të drejtpërdrejta se gjithësia ka evoluar prej një gjendje të nxehtë dhe të ngjeshur, gjë që e mbështetë fuqishëm idenë e një big bengu. 3

Kur shkencëtarët amerikan bën të ditur zbulimin e llojeve të rrezatimit në hapësirë që mund të shënojnë fillimin e kohës vetvetiu, astrofizikani Xhorxh Smut, udhëheqësi i ekipit hulumtues tha: "Ajo që kemi zbuluar është dëshmi për lindjen e gjithësisë – është sikurse ta shikosh Zotin. Rregulli është aq i mrekullueshëm dhe simetria aq e bukur sa që të bën të mendosh se ekziston një projektim pas tij." 4 Diku tjetër ai shtoi: "Është një përvojë mistike, si një përvojë religjioze. Vërtetë është sikurse të zbulosh mekanizmin lëvizës të gjithësisë." 5

Meqë gjithësia ka një fillim, ajo duhet të jetë formuar nga asgjëja. Me fjalë të tjera, ajo u krijua. Poqese kishte një krijim, duhet të ketë një krijues. Kjo gjithësi u krijua pa një model të mëparshëm dhe madje para se të ekzistonte koha dhe hapësira. Fakti më vendimtar i zbuluar nga kjo teori është se gjithësia ka një fillim dhe një krijues absolut dhe të gjithëfuqishëm. Allahu krijoi gjithësinë!

Big Bengu është lëzizja e parë që mund ta llogarisim në gjithësi. çdo lëvizje dhe ngjarje që prej atij momenti ka ndodhur me vullnetin e Allahut dhe nën kontrollin e Tij. Është e papranueshme dhe e paarsyeshme të pandehet se materia e shpërndarë me anë të një shpërthimi të pavetëdijshëm të mund të formonte një rregull të tillë galaktik, sisteme yjore dhe sistemin diellor të cilit i takon planeti ynë. Gjithçka që mund të vrojtohet në mjedisin ku jetojmë, duke përfshirë edhe vet trupin tonë, është krijuar në një rregull të pafund përbrenda kontrollit dhe diturisë së Allahut. Kur'ani zbulon se Ai së pari krijoi qiejt, pastaj Tokën dhe më në fund qeniet e gjalla.

Allahu krijoi gjithësinë me një barazpeshë dhe rregull shumë të brishtë. Faktorë të panumërt janë të ndërlidhur me njëri tjetrin, që nga përpjestimi i gazërave të ndryshme të atmosferës deri te temperatura e sipërfaqes së Tokës, prej shpejtësisë së rënies së shiut deri te përbërja e hekurit të bërthamës së Tokës. Forca e gravitacionit, e cila i mbanë të gjitha yjet dhe planetet në orbitat përkatëse të tyre, është një shembull tjetër në lidhje me këtë. E gjithë materia në gjithësi i nënshtrohet forcave të gravitacionit, në pajtim me madhësinë e saj. Forca e gravitacionit e Tokës mbanë oqeanet dhe gjithçka tjetër, duke përfshirë qeniet e gjalla, të ngujuar fort në sipërfaqen e Tokës.
Në këtë mënyrë, njerëzit dhe krijesat tjera, si edhe oqeanet dhe malet, nuk bien në boshllëkun e hapësirës. Masa e Tokës ka një rëndësi vendimtare këtu: Po të kishte qenë masa e saj pak më e madhe, do të kishte shkaktuar një ndikim më të madh në çdo gjë në sipërfaqen e planetit. Si pasojë e kësaj, ujërat nëntokësor do të ishin zmbrapsur, njerëzit nuk do të ishin në gjendje të ecnin, uji s'do të mund të arrinte gjethet e degëve të drunjëve, bimësia do të ishte zhdukur dhe qarkullimi i gjakut do të bëhej jofunksionues dhe do të bënte që gjaku të përqendrohej në shputat e këmbëve. Të gjitha këto dhe shembuj të ngjashëm dëshmojnë se masa e Tokës është përshtatur në atë mënyrë për të mbështetur sistemet e saj ekologjike dhe format e jetës.

Shkencëtarët që hulumtojnë fundin përfundimtar të gjithësisë besojnë se gjithçka është në procesin e kalbjes/shkatërrimit dhe se ky fund i gjithësisë do të jetë pasojë e kësaj kalbjeje/shkatërrimi. Ata sugjerojnë se madje edhe një proton i paqëndrueshëm do të mund të shkaktonte këtë ndodhi dhe paralajmërojnë/tërhekin vërejtjen për këtë rrezik të madh:
Entropia kozmike, nëse është e vërtetë, do të vazhdojë me shekuj të tërë por kur të ndodhë, s'do të mbetet asgjë, as yjet, as njerëzit, as poemat, as atomet apo kujtimet…

Me të theksuar të këtij fakti, vëmendja jonë tërhiqet drejt këtij rreziku real:
As edhe një projekt hulumtues dhe as edhe një eksperiment i ndërmarrur ndonjëherë nuk ka qenë në gjendje ta vërtetojë zhdukjen e madje një protoni të vetëm. Megjithatë, kjo nuk i ka zmbrapsur shkencëtarët që të vazhdojnë të bëjnë hulumtime në këtë fushë. Sepse poqese shkencëtarët do të ishin dëshmitarë të kalbjes/shkatërrimit të një protoni do të thoshte se çdo gjë në gjithësi është duke u kalbur/ shkatërruar. Kalbja/shkatërrimi i një protoni të vetëm do të tregonte se të gjitha protonet kalben dhe se prandaj atomet, molekulat dhe ADN-ja s'do të mund të formoheshin. 6

Këta pak shembuj mjaftojnë për të vërtetuar se gjithësia u krijua nga një fuqi e lartë, e cila i dha asaj një rregull dhe barazpeshë madhështore. Zoti jonë i gjithëfuqishëm mbron dhe kujdeset për këtë rregull të përkryer, sepse:

Allahu i mban qiejt dhe tokën që të mos zhduken, e nëse zhduken, s'ka askush pos Tij që të mund t'i mbajë. Ai është që nuk ngutet, është që falë gjithnjë. (Sure Fatir: 41)
Allahu shpall në Kur'an se çdo gjë në gjithësi do të marr fund. Është e qartë se Allahu, i Cili krijoi dhe mbanë këtë gjithësi, mund ta shkatërrojë atë kurdo që Ai të dëshirojë. Në këtë Ditë madhështore të Fundit, të gjitha rregullimet ekzistuese do të marrin fund dhe çdo gjë që njerëzit admiruan, hetuan dhe pandërprerë u përpoqën të kuptojnë do të përmbyset, sepse:

Kur Ai dëshiron ndonjë send, urdhëri i Tij është vetëm t'i thotë: "Bëhu!" dhe ajo bëhet menjëherë. I lartë është Ai në dorën e Tij është pushteti mbi çdo send dhe vetëm te Ai do të ktheheni.

FUNDI I GJITHËSISË: MODELET E GJITHËSISË SË MBYLLUR DHE TË GJITHËSISË SË HAPUR

Shkencëtarët pajtohen se teoria e Big Bengut është e pakundërshtueshme dhe e bazuar në tërësi në të dhënat shkencore. Në përputhje me këtë, gjithësia lindi nga një shpërthim i papritur i një pikë pafundësisht të ngjeshur dhe nga zgjerimi dhe rritja e saj e shpejtë e mëpastajme në hapësirë. Me kohë, ajo filloi të ftohet dhe muar formën e saj të tanishme.

Kështu, për sa kohë do të vazhdojë ky zgjerim? Sa më e madhe që të jetë masa e një objekti, aq më e madhe do të jetë forca e saj gravitacionale – deri në masën sa forca e gravitacionit do ta mposhtë shkallën e zgjerimit. Mirëpo, nëse forca e gravitacionit është më e vogël, zgjerimi nuk mund të ndalohet. Sipas shkencëtarëve, nëse masa e gjithësisë tejkalon një kufi të caktuar, zgjerimi do të ndalojë një ditë dhe gjithësia do të rrënohet prapa në vetvete. Ky është modeli i mbyllur i gjithësisë. Por nëse masa e saj është nën këtë kufi, forcat e gravitacionit nuk do të jenë në gjendje ta mposhtin zgjerimin dhe kështu do të vazhdojë të zgjerohet deri në pakufi. Ky është modeli i hapur i gjithësisë.

Gjithësia ose do të mbyllet dhe do të marr fund ose do të vazhdojë gjersa të jetë molisur dhe pastaj të përfundojë, përveç nëse Allahu bën që ajo të marr fund në një mënyrë tjetër. Për të parashikuar me anë të cilit model do të vdes gjithësia, duhet ta dijmë masën e saj të përgjithshme.

Pasiqë përcaktimi i saj është një gjë shumë e vështirë, shkencëtarët kanë bërë përpjekje që ta masin dendësinë më parë se masën e saj, sepse nëse dendësia arrin një pikë kritikë, gravitacioni i saj mund të mposhtë zgjerimin e galaktikave. Kështu, gjithësia do të fillonte të rrënohej duke thithur brenda të gjitha galaktikat. Por nëse dendësia e saj nuk e arrin këtë vlerë kritikë, zgjerimi do të vazhdojë përgjithmonë, sepse gravitacioni nuk mund të mposhtë zgjerimin e galaktikave. Shkencëtarët duke u nisur nga kjo premisë morën përsipër të zbulojnë fundin e gjithësisë. Ata kryen shumë eksperimente dhe shpenzuan orë të panumërta duke analizuar dritën prej galaktikave të largëta përmes teleskopëve.

U bë matja e shpejtësisë së sistemeve galaktike: u bë llogaritja e madhësisë, dendësisë dhe largësisë së tyre; dhe u hulumtua dendësia e vërtetë e gjithësisë. Të dhënat që rezultuan vërtetojnë se dendësia ekzistuese e gjithësisë është afër dendësisë kritikë. Me fjalë të tjera, është më shumë e mundshme që gjithësia është e mbyllur. Me të përfituar të të dhënave nga shkencëtarët amerikan Edvin Loh dhe Ërll Spillar – hulumtimi që mbështetet në studimin e mijëra galaktikave – iu shtua të dhënave ekzistuese të vitit 1986, mundësia që gjithësia të jetë e mbyllur arriti 90 përqindshin.

Për më tepër, disa faktorë u shpërfillën gjatë llogaritjes së dendësisë së gjithësisë, gjë që solli deri te shifra e 90 përqindshit. Për shembull, vrimat e zeza nuk u morën parasysh. Po të ishin marrë, vlera e dendësisë do të rritej për një sasi të caktuar. Po të ishin marrë parasysh, vlera e dendësisë do të rritej për një shkallë të caktuar. Me të shtuar të dendësisë së materies së errët – të pranishme në të gjitha galaktikat – në këtë ekuacion, pamja që shfaqet tregon se gjithësia do të pushojë së zgjeruari dhe do të rrënohet përbrenda vetvetes. Dr. Xhon Gribin, një fizikan dhe autor shkencor i mirënjohur, gjithashtu theksoi se dëshmitë për modelin e mbyllur të gjithësisë kurrë nuk kanë qenë aq të fuqishme. 13
Thënë ndryshe, gjithësia ka arritur një pikë kritikë dhe është e gatshme të shpërthej përbrenda në çfarëdo kohe. Allahu zbulon se një ditë Ai do ta kthejë gjithësinë në gjendjen e saj fillestare, si vijon:

(Përkujto) Atë ditë kur Ne do ta palosim Qiellin sikurse palosen fletët në një libër. Ashtu sikundër e kemi filluar krijimin (tuaj), do ta rikthejmë. Ky është obligim Yni, e Ne do ta bëjmë këtë. (Sure Enbija: 104)

Është tejet e mundshme se ky ajet sugjeron modelin e mbyllur të gjithësisë. Ajo që kemi rrëfyer këtu tregon se të dhënat shkencore nënkuptojnë se gjithësia është e mundshme të shpërthejë përbrenda. Për më tepër, kujdestarët e ideologjive materialiste nuk mund të parashtrojnë asnjë kundërpohim serioz përballë rezultateve të tilla të hulumtimit.

Dr. Shermani, dekan i degës së astronomisë së Univerzitetit të çikagos, thot se ndonëse idea e gjithësisë së mbyllur përfaqësohej kryesisht nga religjioni dhe filozofia, tani ekzistojnë shumë dëshmi eksperimentale si edhe teorike që vërtetojnë saktësinë e saj. 14

Gjithësia jonë është zgjeruar për 15 miliardë vjet, por sipas rezultateve të përfituara dhe në kohën kur Allahu të dëshirojë, gravitacioni me siguri se do ta mposhtë zgjerimin dhe do t'i jap fund asaj. Kur gravitacioni të bëhet forca mbisunduese në një gjithësi të mbyllur dhe tejet të ngjeshur, gjithçka do të fillojë të shpërthejë në vetvete dhe të kthehet mbrapsht, sepse gjithçka që deri atëherë kishte qenë duke u ftohur dhe zgjeruar do të tkurret dhe do të nxehet. Si rezultat i kësaj, të gjitha galaktikat do të sjellen në mënyrë të furishme më afër njëra tjetrës.

Sipas këtij modeli, gravitacioni do t'i jap fund zgjerimit të gjithësisë dhe do të shkaktojë që galaktikat të lëvizin në drejtim të njëra tjetrës me shpejtësi të shkallëzuara. Përplasje shkatërruese do të ndodhin; yjet e mëdha do të përplasen dhe bashkohen. Hëna, Dielli dhe Toka, si edhe yjet dhe planetet tjera, do të bashkohen dhe në fund të këtij procesi gjithësia shpërthyese do të përqendrohet në një pikë dhe do të shkatërrohet. E tërë gjithësia do të përmbyset. Duke qenë se një devijim i vogël në orbitën e Tokës do të çonte ose në djegjen apo ngrirjen deri në vdekje të të gjitha gjallesave, se një vrimë e vogël në atmosferë mund të ketë efekte shkatërruese dhe se një ndryshim i këndit 23° 27'të boshtit të Tokës do t'i ndalonte stinët, nuk është e vështirë të llogaritet ndikimi negativ i mbledhjes së gjithësisë në barazpeshat e brishta mbi të cilat mbështetet rregulli i saj.

Allahu shpall se Dielli dhe Hëna do të bashkohen në Ditën e Gjykimit. Ndoshta këto vargje tregojnë modelin e mbyllur të gjithësisë. Nëse ndodhë mbledhja, bota, yjet dhe planetet e tjera të sistemit tonë diellor, si edhe Dielli dhe Hëna do të bashkohen.

Kur'ani gjithashtu zbulon se yjet do të bien nga vendet e tyre në qiej me shpejtësi njëra pas tjetrës (Dhe kur yjet të kenë rënë (e të jenë shkapërderdhur)) (Sure Tekvir: 2). Ky ajet do të mund të sugjeronte një model të mbyllur të gjithësisë, sepse në këtë skenar yjet do të lënë orbitat e tyre dhe do të përplasen. Në një gjithësi që tkurret, koha do të lëvizë mbrapsht dhe kështu mund të ketë ngjashmëri në mes të ngjarjeve që ndodhin në atë kohë në Tokë dhe ngjarjet që ndodhin kur të hyhet në një vrimë të zezë. Si çdo gjë tjetër, forcat e gravitacionit do të jenë të lëvizin në drejtim të kundërt. Toka do të nxjerrë jasht çfarë ka në brendinë e saj, malet do të bëhen hi e pluhur dhe oqeanet do të mbushen dhe përmbyten. Nuk e dimë se sa do të zgjas ky process, por këto ngjarje do të ndodhin ashtu siç i përshkruan Allahu në Kur'an.

Këtë mund ta përmbledhim si në vazhdim: Nëse modeli i mbyllur i gjithësisë është i vërtetë, gjithësia do të bashkohet/shkrihet në një pikë dhe do të asgjësohet nga ana e Allahut.

Megjithatë, kjo nuk do të thot se modeli i gjithësisë që zgjerohet do ta shpëtojë gjithësinë prej shkatërrimit. Poqese ky skenar është i vërtetë, ajo thjeshtë don të thot se gjithësia do të asgjësohet në një mënyrë tjetër. Që prej se u krijua, dendësia e gjithësisë ka vazhduar të rritet dhe temperatura e saj gadi sa nuk ka arritur zeron absolute. Temperatura që tashmë mbizotëron në hapësirë është 270°C – vetëm 3 gradë më ngrohtë se zeroja absolute. 15 Për aq kohë sa do të vazhdojë zgjerimi i gjithësisë, temperatura do të vazhdojë të bie. Një temperaturë prej 270°C është më e përshtatshmja për ekzistencën e jetës. 16 Madje edhe lëkundjet më të vogla do ta dënojë gjithë jetën me vdekje. Kjo temperaturë nuk mund të mbetet e qëndrueshme në një gjithësi që zgjerohet. Pra, kur të bie, njerëzimi dhe të gjitha pjesët e gjalla të krijimit do të vdesin.

Zbulimet e vërtetuara të hulumtimeve më të reja sugjerojnë se modeli i mbyllur i gjithësisë është i zbatueshëm. Edhepse të pasigurt se cili model do të mund të ishte saktësisht, shkencëtarët pajtohen se fati i gjithësisë do të jetë i njëjtë: Sipas të dyja modeleve gjithësia do të vdes, megjithëse në mënyra të ndryshme. Siç kemi shpjeguar më lartë, të dyja modelet shpien në Ditën e Fundit. Mirëpo, ekzistojnë faktorë tjerë që mund të shkaktojnë fundin e gjithësisë, siç është përmbushja e ciklit jetësor të Diellit. Allahu e di më së miri.

SHKAQET E MUNDSHME TË VDEKJES SË TOKËS


Faktorë të panumërt që mundësojnë që bota jonë të vazhdojë të ekzistojë duhet të jenë të pranishme në të njëjtën kohë dhe në të njëjtën mënyrë kështu siç janë. Shumë shkencëtarë janë duke bërë studime se si të mbrohen këto barazpesha natyrore. Një shembull i vogël: Shkencëtarët dhe ambientalistët parashohin se nuk do të jetë e mundshme të zvoglohet dëmtimi ekonomik dhe i ambientit i shkaktuar me përdorimin e lëndëve të tilla djegëse fosile si nafta dhe qymyri. 8 Ekspertët e kësaj fushe thonë se skenaret në vijim të katastrofave do të shkaktohen me shkallëzimin e përdorimit të lëndëve djegëse fosile në të ardhmen shumë të afërt:

Deltat e lumenjëve më të mëdhenjë botëror, si Gangu apo Nili, do të vërshojnë dhe do të humbin, dhe një çerek i territorit të Bangladeshit, së bashku me të gjitha deltat e Kinës, do të mbeten nën ujë.
Maldivet dhe ishujt tjerë dhe shtetet ishuj do të fundosen.

Sipërfaqe të mëdha të tokës pjellore të shteteve (p.sh. Përëndimi i mesëm i SHBA-ve, Evropa dhe Kazakstani) do të shëndrrohen në shkretëtira dhe Turqia do t'i ngjasojë shkretëtirës së Saharës.
Sipërfaqet tokësore të ngrira të Siberisë dhe Kanadasë do të shkrihen pjesërisht, duke shkaktuar shkatërrimin e tubacioneve, të binarëve të trenit dhe të ndërtesave.

Një e treta e të gjitha pyjeve do të shkatërrohet. Për shkak të kësaj sasie të zvogluar të bimësisë, të mushkërive të botës sonë, përqindja e dioksidit të karbonit në atmosferë do të rritet. Kjo do të nxis procesin e ngrohjes globale dhe do të çojë ne probleme të ndryshme shëndetsore epidemike.

Në rajonet tropikale, tajfunet, ciklonet dhe katastrofa të tjera natyrore do të ndodhin më shpesh. Rryma të tilla si Rryma e Gjirit dhe El Ninjo në oqeanin Paqësor dhe Atlantik do të ndryshojnë rrjedhën e tyre dhe do të përmbysin kushtet klimatike në tokë si edhe në det.

Në Teksas dhe përgjatë bregdetit Mesdhetar Europian, sëmundja të tilla infektuese si malaria do të bëhen epidemike (ngjitëse).

Një e katërta e gjithë akullnajave dhe akullit të përhershëm në Alpe dhe Himalaje do të shkrihen. Ujërat e krijuara do të vërshojnë shumë qytete bregdetare dhe shumë shtete ujdhesa do të fundosen. 100 milion njerëz që vlerësohet se jetojnë në rajonet e prekura ose do të vdesin ose do të bëhen shtegtar të pastrehë. 9
Të gjitha rreziqet e përmendura më lartë janë parashikuar me anë të hulumtimeve shkencore. Me të filluar Toka këtë proces, vetëm Allahu do të jetë në gjendje ta ndalojë atë. Rritja e përqindjes së karbonit të dioksidit vetëm në vitin 1997 rriti efektin e serrës, e cila shkaktoi ngjarjet vijuese: pjesë të akullnajave polare u shkrinë, ajsbergët u shkrinë dhe ngritën nivelet e ujërave të oqeaneve, dimra më të ftohtë se zakonisht, reshje ekstreme të shiut dhe stuhi dhe vërshime shkretuese. Vrima në shtresën e ozonit ia ekspozoi Tokën rrezatimit të dëmshëm prej hapësirës, rriti përqindjet e kancerit, bëri që të identifikohen dhe të përcaktohen diagnoza të reja të sëmundjeve dhe zbuloi zhvillime degjeneruese në jetën bimore. Shkencëtarët amerikanë dhe aktivistët e Greenpeace zbuluan gjatë hulumtimeve të tyre në Alaskë se Akullnaja e Beringut është zvogluar për 12 kilometra (7.5 milje) në gjatësi dhe 130 m2 (155 jard në katror) në madhësi. 10 Temperatura e ujit të oqeanit u ngrit për 0.8 gradë; koralet, të cilat luajnë një rol jetik në barazpeshën e ekosistemit, filluan të vdesin dhe 80 përqind e planktoneve u shkatërruan. 11

Gjatë disa shekujve të fundit, shumë shkaqe të reja të mundshme për fundin e botës janë shfaqur dhe numri i tyre vazhdon të rritet përditë. Situata e tanishme e planetit tonë përmban një porosi të fuqishme. Fundi i Tokës është një gjë e sigurt dhe koha e tij po afron. Fizikanët, në veçanti, shpesh shprehin shqetësimet e tyre në lidhje me këtë, si në vijim:
Nëse gjithësia ka një fond të kufizuar të rregullit dhe po ndryshon pa kthim drejt parregullsisë – së fundi drejt barazpeshës termodinamike – dy konkluzione shumë serioze pasojnë menjëherë. I pari është se gjithësia do të vdes përfundimisht, duke u zhytur, si të thuash, në entropinë e saj vetjake. Kjo njihet në mesin e fizikanëve si "vdekja e nxehtë" e gjithësisë. I dyti është se gjithësia nuk mund të ketë ekzistuar gjithmonë, përndryshe do të kishte arritur barazpeshën e gjendjes përfundimtare të saj para një kohe të pakufishme. Përfundimi: gjithësia nuk ka ekzistuar përgjithmonë.

çudit fakti se aq shumë njerëz vazhdojnë të jetojnë pa e marrë parasysh vet fundin e tyre dhe duke mos iu frikësuar Allahut dhe mbesin krejtësisht të përvetësuar prej jetërave të tyre tokësore përkundër afërsisë së vdekjes. Dhe është madje edhe me e çuditshme se shumica e njerëzve kur përkujtohen për vdekjen dhe mundimet e ardhshme, e konsiderojnë atë si një mundësi të largët. Pasiqë ata nuk e pranojnë Kur'anin haptazi, përshkrimet që Kur'ani i bën Ditës së Gjykimit nuk kanë asnjë kuptim për ta. Ata sillen sikurse do të jetojnë përgjithmonë dhe kështu e rrezikojnë jetën e amshueshme për hirë të një jetë të përkohshme. Vdekja, të cilës njerëzit përpiqen t'i shmangen me çdo kusht, do t'i gjejë të gjithë ata, sepse as njerëzimi dhe as gjithësia nuk mund t'i shmangen apo të ndalojnë vdekjen. Kur'ani zbulon këtë realitet, si në vazhdim:

Thuaj: "S'ka dyshim se vdekja prej së cilës po ikni, ka për t'ju zënë, e mandej do të silleni te Njohësi i të padukshmën dhe të dukshëm, dhe atëherë Ai do t'ju njoftojë me atë që keni punuar". (Sure Xhum'a:

Duke qenë se shkatërrimi i Tokës është një fakt fizik më parë se një besim, faktorët që do të kontribuojnë në përfundimin e saj zbulohen në dritën e zbulimeve shkencore. Madje edhe ata që nuk besojnë në Allahun ose në çfarëdo religjioni tjetër duhet të pranojnë se gjithësia po i afrohet fundit të saj të pashmangshëm. Prandaj, shfaqet një realitet i ri përveç besimit në Ditën e Gjykimit dhe në Ahiret. Ky është një realitet i frikshëm, sepse nënkupton mosqenie të pafund. Shenjat e afrimit të Ditës së Fundit u lënë njerëzve një numër mundësish: Disa mosbesimtarë e shohin atë si një mosqenie të pafund, ndërsa besimtarët e shohin atë ose si kënaqësi të amshueshme ose si vuajtje të amshueshme…

METEORËT

Gjithësia përmban me miliona meteorë të mëdhenjë dhe të vegjël që lëvizin. Pasojat e përplasjes në mes të tyre dhe një planeti ndryshojnë, në pajtim me masën e meteorit të përfshirë në përplasje.

Shkencëtarët vlerësojnë se prej 1,000 tonë deri në më shumë se 10,000 tonë të materialit meteorik bie në Tokë çdo ditë. Mirëpo, pjesa më e madhe e këtij materiali është shumë e vogël – në trajtën e mikrometeoridëve apo grimcave në formë pluhuri prej vetëm disa mikromilimetrash madhësi. 20 Dhe pjesa më e madhe e mbetur shëndrrohet në hi pjesërisht për shkak të fërkimit me të cilin ndeshen me të hyrë në atmosferë. Me fjalë të tjera, atmosfera e Tokës na mbronë nga katastrofat e mundshme për çdo ditë. Mirëpo, është paksa më shqetësues fakti se disa meteorë janë mjaft të mëdhenjë sa të asgjësojnë gjithë jetën në Tokë. Shkencëtarët kanë treguar se goditjet e meteorëve në të kaluarën e Tokës kanë ndryshuar pamjen e saj gjeologjike dhe ekologjike në masë të madhe.
Një meteorit, që vlerësohet të ketë pasur një diametër prej 60 kilometrash (37 milje), eksplodoi në atmosferë mbi Tunguska në Siberi në vitin 1908 dhe shkatërroi rreth 2,000 km2 (770 milje katrorë) të pyllit. Forca e tij shpërthyese ishte 1,000 herë më e fuqishme se bomba atomike e lëshuar në Hiroshimë. Për fat të mirë, ai eksplodoi mbi një rajon kryesisht të pabanuar. Po të kishte eksploduar mbi Kullën e Ajfellit, me siguri se do të kishte mbytur mbi 10 milionë njerëz. 21

Kjo ngjarje ua përkujtoi njerëzve kërcënimin e madh të fakteqësive katastrofike natyrore. Ja se si ndodhi:
Në orët e hershme të mëngjezit të 30 Qershorit të vitit 1908, në Siberinë qendrore, një top i zjarrtë gjigant u pa duke lëvizur me shpejtësi në qiell. Kur preku horizontin, ndodhi një shpërthim tejet i madh. Rrafshoi me tokë rreth 2,000 kilometra katrorë (770 milje katrorë) të pyllit dhe dogji me mijëra drunjë sa qel e mbyll sytë afër vendit të goditjes. Prodhoi një valë goditëse atmosferike që përshkoi Tokën dy herë. Për dy ditë pastaj, kishte aq shumë pluhur të hollë në atmosferë sa që njeriu mund të lexonte gazetën natën për shkak të dritës së shpërndarë në rrugët e Londrës, 10,000 kilometra (6,200 milje) larg. 22

Dëshmitarët okular mund të na informojnë në lidhje me fatkeqësitë tjera të mundshme:
Isha i ulur në verandën e shtëpisë në stacionin tregtar të Vanovarës në kohën e mëngjezit dhe duke shikuar në drejtim të veriut. Posa ngrita sopatën time për të vendosur rrethin në fuçi, kur papritur…qielli u çfarë më dysh dhe lartë mbi pyll e tërë pjesa veriore e qiellit u duk të jetë e mbuluar në flakë. Në momentin kur ndieva një nxehtësi të madhe, sikur këmisha ime të ishte ndezur flakë…desha ta heq këmishën dhe ta hudh atë, por në atë moment ndodhi një shpërthim në qiell dhe një krismë e fuqishme u dëgjua. Më hodhi në tokë rreth tre sajenë (rreth 7 metra apo 23 fut) larg nga veranda dhe për një moment e humba vetëdijen. Gruaja ime vrapoi jashtë dhe më barti në kasolle. Krisma u pasua nga një zhurmë sikur gurët të binin prej qiellit apo sikur kërsitjet e armëve. Toka u dridh dhe kur u shtriva përtokë mbulova kokën, sepse frikësohesha që gurët do t'më binin në kokë. Në atë moment kur u hap qielli, një erë e nxehtë, si të vinte prej topit, fryejti pas kasolleve nga ana e veriut. La gjurmën e saj në tokë…23

Ne nuk e dijmë se prej nga do të mund të vinte apo të godiste meteori i ardhshëm.

Sipas shkencëtarëve, në çdo dy shekuj një meteor i madhësisë së atij të Tunguskës përplaset me Tokën, një fakt që pasqyron afërsinë e fatkeqësive të tilla. Nuk ekziston ndonjë arsye pse përplasja e ardhshme nuk do të duhej të ndodhte në një rajon të populluar dendur. Në kohën e sotme, shkencëtarët janë shumë të brengosur në lidhje me pasojat e mundshme të një përplasjeje të tillë, sepse:
Po të ndodhte një përplasje e tillë sot do të mund të merrej gabimisht, veçanërisht në panikun e momentit, për një shpërthim bërthamor. Përplasja e kometës dhe topi i zjarrtë do të nxiste të gjitha efektet e një shpërthimi bërthamor prej një mega-tonësh, duke përfshirë edhe renë në formë të këpurdhës, me dy përjashtime: nuk do të kishte rrezatim gama apo mbeturina radioaktive. 24

Përplasja e një objekti të tillë masiv në një qytet të madh do të mund të mbyste me miliona njerëz. Po të binte në oqean, përsëri do të ishte një gjë tmerrësisht e rrezikshme, sepse shpejtësia dhe masa e tij do të krijonte valë të baticës që do të shkatërronte rajonet e populluara të rripit të bregdetit.

Gjithashtu, mundësia që meteorë shumë më të mëdhenjë të ndeshen me Tokën është tejet e mundshme dhe të bën të mendosh për këtë. Shkencëtarët e konsiderojnë një ngjarje të tillë si të pashmangshme dhe thonë se do të ishte në gjendje të shkatërrojë kontinente të tëra dhe të mbush atmosferën me gazëra helmuese. Ata poashtu lehtë e pranojnë se janë duke e kërkuar një zgjidhje për këtë me përkushtim.

ASTEROIDET DHE KOMETAT

Shkencëtarët theksojnë se mundësia e një përplasjeje në mes të Tokës dhe disa prej asteroideve të njohura rritet përditë. Dankën Smith, asistent profesori për teknologjinë e hapësirës në Univerzitetin e Salfordit thot se shkencëtarët kishin identifikuar më shumë se një mijë asteroide, të madhësive të ndryshme, që kanë orbita rreth Diellit që kalojnë rrugën e Tokës. Shkencëtarët thonë se asteroidet e mëdha kanë goditur Tokën më parë dhe është vetëm çështje kohe para se ndonjëra të godas Tokën përsëri. 25

çdo vit, shumë copëza të mbeturinave godasin planetin tonë, por shumica e tyre janë aq të vogla sa që digjen në atmosferë pa shkaktuar rrezik, të pavërejtura prej nesh. Mirëpo, një sasi e këtij materiali është më e madhe se që atmosfera mund të durojë.

Gjeologu Valter Alvarez regjistron ngjarjet e mundshme të një komete (meteor - yll që këputet) që hyn në atmosferën e Tokës në librin e tij "T-Rex dhe Krateri i Fatkeqësisë/ Vdekjes" ku ai përshkruan botën 65 milionë vjet më parë:
Fatkeqësia po vinte nga qielli, në trajtën e një komete apo asteroidi tejet të madh – ende nuk jemi të sigurt çfarë ishte. Me sa duket dhjetë kilometra mespërmes, duke udhëtuar dhjetëra kilometra në sekond, energjia e tij e lëvizjes kishte aftësinë shkatërruese të njëqind milionë bombave hidrogjenike. Poqese ishte asteroid, ishte një shkëmb i plogësht i dhëmbëzuar nga krateret, i errët dhe ogurzi, i padukshëm deri në momentin e fundit para se të godiste. Poqese ishte një kometë, ishte një top akulli i ndytë, që nxjerr jashtë gazëra të avulluara nga nxehtësia e Diellit, dhe lajmëroi fatkeqësinë që afrohej me një kokë ndriçuese dhe një bisht shkëlqyes të përhapur përgjatë gjysmës së qiellit, duke e ndriçuar natën dhe në fund të dukshëm madje edhe gjatë ditës me afrimin e Armagedonit (Mbarimit të botës). 26

Shkencëtarët besojnë se një trup shumë i madh qiellor (sipas të gjitha gjasave një kometë) u përplas me Tokën 65 milionë vjet më parë dhe la gjurmë të shumta. Bazuar në këtë përvojë dhe në përplasjet pasuese, është e mundshme të parashikohen ngjarjet që pasojnë një përplasje të tillë dhe pasojat e mundshme për planetin tonë.

Energjia potenciale e një komete para përplasjes është e barabartë me 100 miliardë megaton TNT, e cila do të bëjë që ajo të avullohet për sekonda dhe mund të lërë një krater 40 kilometra (25 milje) të thellë. Si krahasim, një bombë hidrogjenike ka forcën e 1 megatoni TNT. Në kulminacionin e luftës së ftohtë, kishte 10,000 armë të tilla. Në anën tjetër, forca potenciale e një komete është 10 milionë herë më e madhe se forca e gjithë eksplozivëve që ekzistonin në atë kohë.

Kur'ani zbulon se në Ditën e Gjykimit do të ketë dridhje të tmerrshme, se gjithçka do të rrafshohet dhe se oqeanet do të vlojnë. Përplasja me një kometë apo një asteroid do të mund të shkaktonte gjithë këto fatkeqësi. Valë masive sizmike do të trazonin shtratet e oqeaneve, duke shkaktuar rrëshqitje të tokës dhe valë vigane të baticës. Shkencëtarët bëjnë vërejtje se valët e mëparshme të baticës të shkaktuara në këtë mënyrë ishin të një madhësie të tillë sa që lanë gjurmët e tyre në shtratin e oqeanit.

Hulumtimet më të reja zbulojnë se një objekt i madh që ra në Gjirin e Meksikos krijoi valë të baticës të një shkalle të gjerë që u drejtuan nga Florida. Ndërsa lëviznin në drejtim të cakut të tyre, ato u bën edhe më të mëdha dhe rrezikuan bregun e detit. Ato në fund shkatërruan rajone të mëdha të pyjeve. Edhepse shumë njerëz jetojnë sikurse vdekja e tyre dhe Dita e Gjykimit s'do të vijnë kurrë, nuk ka asnjë arsye pse një katastrofë e tillë s'do të duhej të ndodhte. Për shembull, një ditë para se të ndodhte katastrofa e përmendur më lartë, dheu që mbulonte brezet e mëdha të tokës së Amerikës dhe Meksikos ishte pjellor; mirëpo, posa ato goditën, e tërë ajo u katandis si mos më keq. 27
Katërmbëdhjetë shekuj më parë, Allahu zbuloi se në Ditën e Gjykimit qielli do të ndahet më dysh (do të çahet) (Sure Hakka: 16) dhe do të jetë sikurse kallaji i shkrirë (Sure Me'arixh: . Ky skenar i ngjanë efekteve të një komete apo një meteori të madh që përplaset me Tokën.

Poll Dejvis, në librin e tij Tre minutat e fundit, thot se një komet në një shteg që çon te përplasja me Tokën do të rrezatojë një dritë aq të fortë sa që atmosfera do të fillojë të digjet nga lart dhe të shkrihet si metal. Ai poashtu thot se gazërat që do të lirohen në boshllëkun e hapësirës do të krijojnë një tornado. Këto thënie janë plotësisht të ngjashme me atë që thuhet në Kur'an, si në vazhdim:

E kur të çahet qielli e të bëhet i kuq si vaji i shkrirë. (Sure Rahman: 37)

Shkrirja dhe rrjedhja e qiejve si kallaji i shkrirë apo si vaji i shkrirë na përkujton një lëng të nxehtë, të rrjedhshëm dhe të dendur. Në një rast të tillë, qielli do të merrte një ngjyrë të kuqe të nxehtë. Siç thekson Dejvis, atë Ditë gazërat e tejnxehura do të mund të formonin tornado dhe nga kjo ngjasimi me një ngjyrë të kuqe rozë është i qartë.

Allahu do të sjellë Ditën e Gjykimit në një kohë të paracaktuar dhe do t'i përmbushë premtimet e Tij. Këto ngjarje mund të ndodhin një nga një apo të gjitha përnjëherë. Gjëra të ngjashme kanë ndodhur më parë, sepse të dyja si asteroidet ashtu edhe kometat kanë shkaktuar dëme të kufizuara dhe herave tjera dëme gjithëpërfshirëse. Vetëm Allahu e di kohën e të ardhmës.
Shkencëtarët parashikojnë se një asteroid do t'i afrohet Tokës në vitin 2028. Sipas tyre, nëse ai bie në Oqeanin Atlantik, Amerika dhe Evropa do të fundosen; nëse bie në tokë, do të jetë shumë më shkatërrimtar. Asteroidet që do të hynin në atmosferë do të shkaktonin tërmete dhe erupcione vullkanike, pluhuri i të cilave do ta mbështjellte Tokën me errësirë. Astronomët theksojnë se madje edhe afërsia e një komete të tillë do të paraqiste një rrezik të madh për Tokën. 28
Shkencëtarët i referohen kometës Suift-Tatëll, e cila kaloi pranë Tokës në vitin 1993 dhe pritet të kthehet në vitin 2126. Llogaritjet sugjerojnë një mundësi tejet të madhe të përplasjes, pasiqë pritet të kaloj pranë vetëm dy javë largësi – një takim me të vërtetë shumë i afërt – dhe shumë shkencëtarë janë vërtetë të shqetësuar dhe të brengosur për një shmangje aq të afërt.
Orbitat e paqëndrueshme të këtyre objekteve krijojnë një lëvizje të vazhdueshme, që don të thot se Toka dhe planetet tjera janë vazhdimisht në rrezik. Sipas ekspertëve, Suift-Tatëll apo ndonjë objekt tjetër më në fund do të ndeshet me Tokën. Disa prej tyre do të mund të shkaktonin shkatërrim edhe më të madh se të gjitha armët bërthamore të njerëzimit së bashku. Ne nuk e dimë vetëm se kur do të ndodhë kjo.

Dejvis thot: "kur të ndodhë kjo, do të jetë lajm i keq për njerëzit. Do të ketë një ndërprerje të vrazhdë dhe të pashembullt në historinë e species sonë." Ai thot se një përplasje gati me siguri do të shënonte fundin e njerëzimit. 29 Ai merret gjerësisht me këtë temë në librin e tij Tre minutat e fundit, në të cilin ai deklaron se më 21 Gusht të vitit 2126, Suift-Tatëll do ta godas Tokën dhe në këtë mënyrë do të shpallë ditën e fundit të planetit tonë. Ekziston një ngjashmëri të madhe në mes të asaj që ai rrëfen dhe që Allahu zbulon, si në vijim:
Data: 21 Gusht, 2126
Fundi i Botës
Vendi: Toka

…Koka e vogël e kometës zbulon fuqinë e tmerrshme shkatërruese të saj. Po i afrohet planetit të Tokës me një shpejtësi marramendëse prej 40,000 miljave në orë, 10 milja për çdo sekond – një trilion tona akulli dhe shkëmbinjësh, e përcaktuar të godas me një shpejtësi 70 herë shpejtësia e zërit.

…Drejtpërdrejt mbi pikën zero (epiqendrën e shpërthimit), qielli çahet më dysh. Një mijë milje kub ajër përplasen tutje. Një gisht i flakës përcëlluese më i gjerë se një qytet lëvizë në formë harku në drejtim të tokës dhe pesëmbëdhjetë sekonda më vonë ngulet në Tokë. Planeti dridhet me një fuqi prej dhjetë mijë tërmetesh. Një valë goditëse e ajrit të zhvendosur përshkon sipërfaqen e globit, duke rrafshuar çdo ndërtesë, duke bërë hi e pluhur gjithçka që i ndodhet në rrugë. Terreni i rrafshët përreth vendit të përplasjes ngritet në një unazë malesh të lëngëta disa milje të larta, duke shfaqur zorrët e Tokës në një krater qindra milje të gjatë. Muri i shkëmbinjëve të shkrirë derdhet jashtë, duke e mbuluar pejzazhin si një mbulesë që lëvizë ngadalë…

Përbrenda vet kraterit, triliona tonë shkëmbinjësh avullohen. Shumë më tepër spërkatet lartë, një pjesë e saj hidhet lartë në hapësirë. Edhe më shumë është flakur përgjatë gjysmës së një kontinenti për të rënë poshtëë me qindra apo edhe me mija milje larg, duke shkaktuar shkatërrim të madh në gjithçka nën të. Një pjesë e lëndës së shkrirë që hidhet jashtë bie në oqean, duke shkaktuar dallgë gjigante që vetëm sa e rritin çrregullimin që përhapet.
Një shtyllë e gjerë e pluhurit përhapet në atmosferë, duke e mbështjellur diellin përgjatë tërë planetit. Tani drita e diellit zëvendësohet me një shkëlqim ogurzi drithërues të një miliardë meteorëve, që e pjekën tokën nën to me nxehtësinë e tyre përcëlluese, pasiqë materiali i zhvendosur kthehet furishëm prapa në atmosferë nga hapësira. 30
Padyshim se ky përshkrim nuk është larg të vërtetës. Vetëm një kometë mund të shkaktojë një dëm të tillë, por ne nuk e dimë se kur do të përplaset me Tokën. Pa marrë parasysh se sa njerëzit përpiqen të mohojnë ekzistencën e Ditës së Gjykimit, mund t'iu kundërvihet si një mundësi që është më e afërt se që e mendojnë ata, sepse Kur'ani zbulon se:

Vetëm Allahut i takon fshehtësia e qiejve dhe e Tokës! çështja e Orës (Kijametit) është larg vetëm sa hedh një shikim, ose edhe më afër. Allahu është i gjithfuqishëm për çdo send

ALLAHU ËSHTË I GJITHËFUQISHËM


Për shumë vite, njerëzit janë pyetur se si do të vdes gjithësia. Shumë mundësi na shfaqen në mendje, por Allahu mund të bëj që kjo të ndodhë pa asnjë shkak dhe krejt papritur. Mundësitë e zbuluara me anë të hulumtimeve shkencore përbëjnë një paralajmërim dhe na japin mundësinë që të mendojmë dhe t'i drejtohemi Allahut para se të vie ajo Ditë e vështirë sipas vullnetit të Tij. Besimtarët janë të sigurt se Dita e Gjykimit do të ndodhë në kohën e paracaktuar në praninë e Tij. Të gjithë njerëzit do ta përjetojnë atë, sepse do të jenë të përfshirë nga i Gjithëfuqishmi, si në vazhdim:

Ose, mund të bëjmë që ti ta shohësh atë që Ne u premtuam (dënimin), ngase ata janë të përfshirë plotësisht në fuqinë Tonë. (Sure Zuhruf: 42)

Shumë ngjarje mund të bëjnë që rregulli ekzistues i Tokës të rrënohet dhe e tërë jeta të asgjësohet. Veç kësaj, me kalimin e kohës, shkaqe madje edhe më të mundshme u shtohen atyre që tashmë ekzistojnë. Shumë shenja tregojnë se bota jonë është duke lëvizur me shpejtësi drejt fundit të saj të paracaktuar, madje edhe nëse shumica e njerëzve e mohojnë ekzistencën e Ditës së Gjykimit. Kur'ani e vë në pah këtë të vërtetë në vargun vijues:

S'ka dyshim se Ora (momenti/kijameti) do të vijë pa tjetër, por Unë e kam fshehur atë që secili njeri të shpërblehet për atë që ka bërë.
Shkencëtarët kanë arritur një konsensus, të bazuar në të dhënat shkencore, se gjithësia do të asgjësohet. Gazetat, revistat, programet televizive dhe mediumet tjera shpesh i informojnë njerëzit për zbulimet më të reja shkencore. Hulumtuesit të cilët janë të vetëdijshëm për këto fakte po kërkojnë mënyra për të parandaluar fatkeqësi të tilla për të vonuar vdekjen e gjithësisë. Një tjetër fushë e hulumtimeve përqendrohet në ndryshimet e mundshme që do të mund të ndodhnin në Tokë dhe në atë se cilat do të ishin efektet e tyre për jetën po ta godiste një katastrofë e tillë. Të dhënat që rezultojnë bartin një ngjashmëri mahnitëse me shumë ngjarje të parashikuara në Kur'an.

Ndarja e botes ne njesi te medha kontinentale

Qe ne veshtrimin e pare te hartes se botes, dallohen menjehere (bazuar te ngjyra) oqeanet dhe kontinentet, siperfaqja e te cilave nuk eshte e njejte. Raporti i oqeaneve me kontinentet ne pjesen siperfaqesore eshte 2,3:1 qe do te thote se siperfaqja e oqeaneve eshte 2,3 here madhe se ajo e kontinenteve. Ky raport ka ndryshuar gjate historise gjeologjike te planetit tone. Rreth 250 milione vjet me pare pjesen me te madhe e zinte korja kontinentale; formimi i oqeaneve te sotem ka filluar vetem pas kesaj periudhe.
Ne epokat e hershme gjeologjike vendosja e kontinenteve dhe deteve ishte shume me e ndryshme nga e sotmja. Ne veri te ekuatorit ekzistonte kontinenti i Laurazise dhe ne jug te tij Gondvana, te cila u bene baza e kontinenteve te sotem. Ne hemisferen e veriut u krijuan Evropa, Azia dhe Amerika e Veriut, kurse ne hemisferen e jugut Antarktida, Australia, Afrika dhe Amerika e Jugut.
Shperndarja e kontinenteve sipas hemisferave ndryshon:ne hemisferen veriore kontinentet zene 39% te saj, kurse ne hemisfa jugore, vetem 18%.
Te gjitha kontinentet (pervec Antarktides) grupohen dy e nga dy. kontinenti i Amerikes Veriore me Ameriken Jugore, kontines Evropes me ate te Afrikes, dhe kontinenti i Azise me ate te Australise.
Si rregull, kontinentet veriore ndahen nga kontinentet jugore nga nje zone mjaft e copetuar e kores tokesore, me dete, ishuj dhe gadishuj te shumte.
Keshtu, kontineti i Amerikes se Veriut ndahet nga kontinenti Amerikes se Jugut, me detin e Karaibeve, ku gjendet grupi i ishujve Antile, gadishujt e Meksikes, gadishulli i Florides etj.
Kontinenti i Evropes ndahet nga kontinenti i Afrikes nepermjet detit Mesdhe, ku gjenden ishujt e Sicilise, Qipros, Kretes etj., si dhe gadishujt e Ballkanit, Apenineve dhe Iberik.
Kontinenti i Azise ndahet nga kontinenti i Australise me dete (deti i Kines Jugore, i Timorit, Celebes etj.), gadishuj e ishuj te shumte si: gadishulli i Indokines, Industanit, ishujt e Indonezise, Sri Lankaetj.
Te gjitha kontinentet kane formen e trekendeshave me baze te kthyer nga veriu. Ketu mund te perfshihet edhe kontinenti i Antarktides i cili ka formen e "dardhes".

Ndarja e Oqeanit Boteror ne njesi te medha ujore
Oqeani boteror ze rreth 71% te siperfaqes se rruzullit tokesor dhe ka nje thellesi mesatare prej 3,5 km. Megjithese ujerat e Oqeanit Boteror lidhen me njera-tjetren, ne te dallohen mjaft qarte pellgjet e medha oqeanike, te cilat jane: oqeani Paqesor, oqeani Atlantik, Oqeani Indian dhe Oqeani i Ngrire i Veriut. Nevoja per zbulimin e tokave te reja, per tregti dhe per shfrytezimin e pasurive te tyre natyrore ka cuar ne organizimin e lundrimeve te gjata e te veshtira. Keto lundrime jane shoqeruar me studime te shumta, aq sa sot mund te themi se nuk ka mbetur pjese skajore e oqeaneve (dete, gjire e ngushtica), sado te largeta qofshin, pa u njohur e shfrytezuar nga njeriu.
Krejt ndryshe paraqitet studimi dhe niveli i njohjes se pjeseve te padukshme te oqeaneve. Thellesite e medha, humnerat e erreta, relievi i fundit te oqeanit etj., ende paraqesin veshtiresi.
Sot perdoren gjeresisht metodat moderne te studimit, nepermjet te cilave eshte krijuar nje tablo e qarte mbi relievin e fundit te oqeaneve dhe proceseve qe ndodhin ne te. Relievi i fundit te oqeaneve eshte formuar nga po ato procese te brendshme qe eshte formuar edhe relievi i kontinenteve, por me disa dukuri te vecanta me te dallueshme. Ndryshe nga kontinentet, ne shtratin oqeanik nuk kane ndodhur ato procese te jashtme, karakteristike ne modelimin e relievit kontinental, si: veprimi i ujerave rrjedhese, akullnajave, i eres etj.
Ndarja midis mjedisit kontinental dhe ujor
Kufijte natyrore midis kontinenteve dhe oqeaneve jane te dukshem. Ne lindje te dy Amerikave dhe ne perendim te kontinenteve te Evropes dhe Afrikes shtrihet oqeani Atlantik. Ai ndahet nga oqeani Paqesor me nje vije imagjinare qe bashkon kepin Horn (skaji jugor i Amerikes se Jugut) me gadishullin e Palmerit ne Antarktide. Nga Oqeani Indian, Atlantiku ndahet nga vija meridionale (veri-jug) qe bashkon Kepin e Shpreses se Mire me Antarktiden.
Oqeani Indian shtrihet midis Afrikes Lindore, Azise Jugore e Australise, kryesisht ne hemisferen jugore. Ne juglindje ai ndahet nga oqeani Paqesor nepermjet meridianit lindor 147°.

Ne lindje te Azise dhe Australise dhe ne perendim te dy Amerikave, nga ngushtica e Beringut ne veri e deri afer paralelit 80° ne jug (Antarktide) shtrihet oqeani Paqesor, qe ze me teper se 1/4 e siperfaqes se rruzullit tokesor.
Oqeani i Ngrire i Veriut shpesh merret si pjese perberese e oqeanit Atlantik. Megjithate, ne tekstet mesimore dhe literaturen gjeografike, ai studiohet me vete. Ujerat etij te akullta mbulojne jo vetem Polin e Veriut dhe pjesen me te madhe te siperfaqeve ujore brenda paralelit 80°, por ato lagin gjithe brigjet veriore te tri kontinenteve (Evropes, Azise e Amerikes se Veriut.
Toka dhe deti bien ne kontakt me njeri-tjetrin sipas nje vije jo te
rregullt. Zonat anesore te oqeaneve shpeshhere futen ne pjeset periferike
te kontinenteve, ne hapesira pak a shume te kufizuara, duke formuar
ato qe quhen dete. Pjeset e ngjashme te deteve qe hyjne ne kontinent
formojne gjiret. Me gjithe ndryshimet e rendesishme te inadhesive te
siperfaqes dhe thellesive maksimale, oqeanet kane thellesi mesatare te
perafert me diferenca te vogla. Kjo deshmon per origjinen e perbashket
te formimit te tyre.